Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια, 29 για την ακρίβεια, από τη μέρα που ολοκλήρωσα τις Πανελλήνιες εξετάσεις μου....
Τα greeklish δεν είχαν...εφευρεθεί, η ¨αρωγή¨ και η ¨ευδοκίμηση¨ ήταν θέμα συζήτησης και είχαν τον δικό τους χώρο στις Εκπαιδευτικές στήλες των εφημερίδων της εποχής....
Για να μαζευτεί η παρέα χρειάζονταν κάποιες ώρες....συνενόησης, το κινητό τηλέφωνο βλέπετε δεν υπήρχε στις τσέπες και στις σχολικές μας τσάντες! Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φυσικά, ανήκαν στη σφαίρα της...επιστημονικής φαντασίας....
Η σχολή των Μηχανικών Υπολογιστών στην Πάτρα, το όνειρο κάθε Πρωτοδεσμίτη μαθητή....Ακόμη θυμάμαι τις προτροπές των καθηγητών μου στο σχολείο, όταν συμπλήρωνα, χειρόγραφα εννοείται, το μηχανογραφικό μου δελτίο....Παρεπιπτόντως, αυτό το κάναμε τότε, κάνα δίμηνο πριν τις εξετάσεις!
3 σχολές δήλωσα όλες κι΄όλες....Μαθηματικό, Μαθηματικό και....Μαθηματικό! Ο υπεύθυνος καθηγητής στο σχολείο σοκαρισμένος!
¨Μα, μαθηματικός; Ξέρεις πόσα χρόνια αναμονή έχει η επετηρίδα; Τόσες σχολές υπάρχουν, είσαι καλός, η βαθμολογία σου θα είναι πολύ ψηλότερη." Δεν μου άλλαξε γνώμη....Πάντα ξεροκέφαλος!
Είχαν προηγηθεί κάποιοι μήνες προετοιμασίας....
Έκανα Φροντιστήριο. Πάντα, από μικρό παιδί μου άρεσε η αριθμητική, τα μαθηματικά....Ο καταλύτης όμως υπήρξε ο Φροντιστής-Μαθηματικός που είχα στην τελευταία τάξη....
Παρακολουθώντας τον Γιάννη τον Στρατή στον πίνακα για έναν ολόκληρο χρόνο, συνειδητοποίησα τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Είχα πάντα καλούς καθηγητές μέχρι τότε. Πρώτη φορά όμως παρακολουθούσα ΔΑΣΚΑΛΟ και είχα την αίσθηση ότι αν του τράβαγα την κιμωλία από το χέρι, θα ήταν σαν να του το έκοβα! Άνθρωπος με πολλές ανησυχίες, με άποψη για την τέχνη, τον αθλητισμό....έντονα πολιτικοποιημένος. Η παράδοσή του όμως στον πίνακα ήταν στα μάτια μου, παράσταση, ταξίδι!
Έγραψα 20 στις εξετάσεις. Μπήκα στο Μαθηματικό....
Είχα την τύχη, ξεκινώντας να ασχολούμαι με τα Μαθηματικά, από τη θέση του καθηγητή πιά, να συναναστραφώ και να μαθητεύσω, δίπλα και σε άλλους, πολύ αξιόλογους δασκάλους.
21 χρόνια τώρα, παρακολουθώ τους μαθητές μου να....τελειώνουν τις εξετάσεις τους! Βλέπω σ΄αυτούς, τα ίδια που ένοιωσα και εγώ, τέτοια μέρα, 29 χρόνια πρίν!
Και πραγματικά νοιώθω πολύ τυχερός. Γιατί συνάντησα τον Γιάννη, γιατί δεν άκουσα τον καλό μου καθηγητή στο σχολείο, όταν υπέβαλλα το μηχανογραφικό μου.
Είμαι πολύ τυχερός γιατί ζω την καθημερινότητα της δουλειάς μου με ανθρώπους που λατρεύουν αυτό που κάνουν! Και δεν είναι υπερβολή να πώ ότι, δουλεύω με φίλους που για μένα είναι και....δάσκαλοι!
Τα greeklish δεν είχαν...εφευρεθεί, η ¨αρωγή¨ και η ¨ευδοκίμηση¨ ήταν θέμα συζήτησης και είχαν τον δικό τους χώρο στις Εκπαιδευτικές στήλες των εφημερίδων της εποχής....
Για να μαζευτεί η παρέα χρειάζονταν κάποιες ώρες....συνενόησης, το κινητό τηλέφωνο βλέπετε δεν υπήρχε στις τσέπες και στις σχολικές μας τσάντες! Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φυσικά, ανήκαν στη σφαίρα της...επιστημονικής φαντασίας....
Η σχολή των Μηχανικών Υπολογιστών στην Πάτρα, το όνειρο κάθε Πρωτοδεσμίτη μαθητή....Ακόμη θυμάμαι τις προτροπές των καθηγητών μου στο σχολείο, όταν συμπλήρωνα, χειρόγραφα εννοείται, το μηχανογραφικό μου δελτίο....Παρεπιπτόντως, αυτό το κάναμε τότε, κάνα δίμηνο πριν τις εξετάσεις!
3 σχολές δήλωσα όλες κι΄όλες....Μαθηματικό, Μαθηματικό και....Μαθηματικό! Ο υπεύθυνος καθηγητής στο σχολείο σοκαρισμένος!
¨Μα, μαθηματικός; Ξέρεις πόσα χρόνια αναμονή έχει η επετηρίδα; Τόσες σχολές υπάρχουν, είσαι καλός, η βαθμολογία σου θα είναι πολύ ψηλότερη." Δεν μου άλλαξε γνώμη....Πάντα ξεροκέφαλος!
Είχαν προηγηθεί κάποιοι μήνες προετοιμασίας....
Έκανα Φροντιστήριο. Πάντα, από μικρό παιδί μου άρεσε η αριθμητική, τα μαθηματικά....Ο καταλύτης όμως υπήρξε ο Φροντιστής-Μαθηματικός που είχα στην τελευταία τάξη....
Παρακολουθώντας τον Γιάννη τον Στρατή στον πίνακα για έναν ολόκληρο χρόνο, συνειδητοποίησα τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Είχα πάντα καλούς καθηγητές μέχρι τότε. Πρώτη φορά όμως παρακολουθούσα ΔΑΣΚΑΛΟ και είχα την αίσθηση ότι αν του τράβαγα την κιμωλία από το χέρι, θα ήταν σαν να του το έκοβα! Άνθρωπος με πολλές ανησυχίες, με άποψη για την τέχνη, τον αθλητισμό....έντονα πολιτικοποιημένος. Η παράδοσή του όμως στον πίνακα ήταν στα μάτια μου, παράσταση, ταξίδι!
Έγραψα 20 στις εξετάσεις. Μπήκα στο Μαθηματικό....
Είχα την τύχη, ξεκινώντας να ασχολούμαι με τα Μαθηματικά, από τη θέση του καθηγητή πιά, να συναναστραφώ και να μαθητεύσω, δίπλα και σε άλλους, πολύ αξιόλογους δασκάλους.
21 χρόνια τώρα, παρακολουθώ τους μαθητές μου να....τελειώνουν τις εξετάσεις τους! Βλέπω σ΄αυτούς, τα ίδια που ένοιωσα και εγώ, τέτοια μέρα, 29 χρόνια πρίν!
Και πραγματικά νοιώθω πολύ τυχερός. Γιατί συνάντησα τον Γιάννη, γιατί δεν άκουσα τον καλό μου καθηγητή στο σχολείο, όταν υπέβαλλα το μηχανογραφικό μου.
Είμαι πολύ τυχερός γιατί ζω την καθημερινότητα της δουλειάς μου με ανθρώπους που λατρεύουν αυτό που κάνουν! Και δεν είναι υπερβολή να πώ ότι, δουλεύω με φίλους που για μένα είναι και....δάσκαλοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου