ΜΕΤΑ ΤΑ...ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

Πρίν λίγο καιρό είχα γράψει την πεποίθησή μου ότι το Ελληνικό Φροντιστήριο, πέρα από το ιστορικό του παρελθόν, έχει παρόν, αλλά κυρίως έχει μέλλον. Υποστήριξα, και συνεχίζω να το πιστεύω, ότι ψυχή του Φροντιστηρίου στην Ελλάδα είναι ο πίνακας και ο Δάσκαλος-Φροντιστής.
Βέβαια, είχα συμπληρώσει ότι ο Φροντιστής δεν πρέπει να ξεχνάει και κυρίως να υποτιμά το....καθήκον του να βελτιώνεται ως Επιχειρηματίας.
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Το περιβάλλον μέσα στο οποίο καλείται να αναπτυχθεί σήμερα το Φροντιστήριο, καμμία απολύτως σχέση δεν έχει με αυτό στο οποίο...επιχείρησαν οι πρωτοπόροι της Φροντιστηριακής Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Είναι εντελώς διαφορετικό ακόμη και απ΄αυτό, το οποίο βιώσαμε, οι της δικής μου γενιάς, ως μαθητές στα Φροντιστήρια της χρυσής (για τα Φροντιστήρια) δεκαετίας του ΄80...
Τα Φροντιστήρια σήμερα πρέπει να εξελιχθούν σε σύγχρονες, με όλη τη σημασία της λέξης, επιχειρήσεις.
Επιχειρήσεις, οι οποίες μέσα σ΄ένα θολό φορολογικό τοπίο, θα αναζητήσουν νέες εταιρικές μορφές, που σε αντίθεση με τις αντίστοιχες παγιωμένες στον Ελληνικό επιχειρηματικό χάρτη, θα τους επιτρέψουν, πέρα από απόλυτα νόμιμες, να είναι βιώσιμες και θα τους ανοίξουν νέες προοπτικές ανάπτυξης.
Επιχειρήσεις, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν τους επιστήμονες εργαζόμενους σ΄αυτές, όπως αρμόζει στην ιδιότητά τους, προσφέροντάς τους αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ασφαλές μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς.
Επιχειρήσεις, εναρμονισμένες πλήρως με την τρέχουσα νομοθεσία που αφορά τις αδειοδοτήσεις των Εκπαιδευτηρίων τους, νομοθεσία η οποία, κατά την άποψή μου πάντα, πολύ πιο ευέλικτη είναι από αυτά στα οποία είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα.
Επιχειρήσεις, οι οποίες τρέχουν παράλληλα με την εξέλιξη της τεχνολογίας, της διαφήμισης, του διαδικτύου και όχι...ασθμαίνοντας πίσω τους.
Επιχειρήσεις, τέλος, που βελτιώνουν συνεχώς τις Εκπαιδευτικές παροχές που προσφέρουν στο σημαντικότερο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Στους μαθητές τους.
Ο Δάσκαλος- Φροντιστής σήμερα, οφείλει να είναι ψυχολόγος, σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού και πολλά ακόμη, που παλαιότερα, έρχονταν σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να είναι...ικανός συνομιλητής με τους μαθητές του στο internet, να είναι έτοιμος να αντικαταστήσει τον μαρκαδόρο και τον πίνακα με τις νέες διαδραστικές πλατφόρμες. Πρέπει να υποστηρίζεται από συγγράμματα και...σημειώσεις υψηλού επιπέδου αλλά και...αισθητικής. Άπειρα...πρέπει που εμπλουτίζονται καθημερινά από τις ανάγκες που προκύπτουν.
Γράφω αυτές τις σκέψεις, λίγο μετά το τέλος ενός διήμερου, στο οποίο ο σύλλογος των Αθηνών, διοργάνωσε σεμινάρια για τα μέλη του, στα οποία αναπτύχθηκαν εισηγήσεις για τα περισσότερα που ανέφερα πιό πάνω.
Η πεποίθησή μου ότι το Ελληνικό Φροντιστήριο έχει μέλλον, ενισχύθηκε αυτές τις δύο μέρες.
Είδα, σε μιά κατάμεστη την περισσότερη ώρα αίθουσα, συναδέλφους, οι οποίοι είναι χρόνια ιδιοκτήτες, να παρακολουθούν με αμέριστο ενδιαφέρον, να κρατούν ως...νέοι μαθητές σημειώσεις και να εκφράζουν απορίες....αντάξιες επιμελών φοιτητών!
Είδα και νεότερα μέλη. Η νέα γενιά των Φροντιστών δείχνει έτοιμη να μάθει. Να διδαχθεί από λάθη του παρελθόντος. Αλλά και να εκμεταλευθεί τη μεγαλύτερη δεκτικότητα, σε αλλαγές, που τη διακρίνει.
Αξιέπαινη η πρωτοβουλία της νέας Διοίκησης του ΣΕΦΑ, για τη διοργάνωση αυτών των σεμιναρίων. Ο σύλλογος των Αθηνών δείχνει τη διάθεση να ηγηθεί στην προσπάθεια για εξέλιξη των Φροντιστηρίων και ευθυγράμμισής τους με τη νέα πραγματικότητα. Θα χρειαστεί ασφαλώς, τη στήριξη και τη συμμετοχή όλων μας.
Εντυπωσιακή και μεστή η σημερινή τοποθέτηση του νεοεκλεγέντος προέδρου της ΟΕΦΕ. Έδειξε την πρόθεση της Ομοσπονδίας, οι εκδηλώσεις αυτού του είδους να μεταφερθούν σε όλη την Ελλάδα και ανέδειξε την αγωνία, αλλά και την αισιοδοξία της ηγεσίας του κλάδου για τον ρόλο και τη θέση του Ελληνικού Φροντιστηρίου στη νέα Ελληνική κοινωνία, όπως αυτή διαμορφώνεται στις μέρες μας.