ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ...ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ

Άρθρο της Άννας Ανδριτσάκη, στο efsyn.gr:

Σοκαρισμένοι, όχι απλώς από τα μέτρα, αλλά από τον εγκλωβισμό τους στην παραδοχή, ακόμα και από την ίδια την κυβέρνηση, ότι πρόκειται για άδικες πλην επιβεβλημένες παρεμβάσεις, εμφανίζονται οι επιχειρηματίες και οι καθηγητές σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών.

«Ανώτατα κυβερνητικά στελέχη αναγνωρίζουν ότι είναι άδικη η επιβολή ΦΠΑ στον κλάδο μας, και μάλιστα από το μηδέν κατευθείαν στο 23%. Μας το λένε. Κι όμως, είναι ήδη νόμος του κράτους. Μπορεί ν’ αλλάξει αυτό;», αναρωτιέται ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας (ΟΕΦΕ), Γιάννης Βαφειαδάκης, έντονα ανήσυχος για το ντόμινο των επιπτώσεων του μέτρου στις μικρομεσαίες φροντιστηριακές επιχειρήσεις, στο ανθρώπινο δυναμικό, στις οικογένειες, στους μαθητές.

«Πρόκειται για τεράστια επιβάρυνση στον κλάδο μας. Τα μεγάλα έξοδα, όπως τα μισθολογικά, τα ενοίκια, τα έξοδα συντήρησης (γραμματείες κ.ά.), δεν συνδέονται με ΦΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τον απορροφήσουμε αυτόν τον φόρο. Αναγκαστικά θα μετακυλιστεί στους καταναλωτές. Αποτέλεσμα; Θα ακριβύνει μια υπηρεσία που απευθύνεται σε φτωχούς ανθρώπους, θα εξανεμίσει εισοδήματα από μικρά και μεσαία στρώματα», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της ΟΕΦΕ, αναρωτώμενος για τη στόχευση του μέτρου.

Δεν είναι μόνον ότι περισσότερο απειλούνται τα μικρά και μεσαία φροντιστήρια, που ήδη έχουν συμπιέσει τους οικονομικούς τους δείκτες –η κρίση δεν είναι στην αρχή της- αλλά κρίνεται σχεδόν αυτονόητο ότι ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι της δραστηριότητας θα μεταφερθεί από τις νόμιμες στις παράνομες υπηρεσίες, δηλαδή στα μαύρα, αδήλωτα ιδιαίτερα μαθήματα.

«Θα τρίβουν τα χέρια τους όσοι κάνουν ιδιαίτερα και οι οποίοι κυρίως είναι ήδη διορισμένοι σε δημόσια ή απασχολούμενοι σε ιδιωτικά. Δεν είναι αδιόριστοι και νέοι επιστήμονες που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της ανεργίας», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βαφειαδάκης, προαναγγέλλοντας την πρόθεση να προσφύγουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να διεκδικήσουν διόρθωση του μέτρου.

Την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος δείχνουν οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια.

«Ηταν ήδη δύσκολες οι συνθήκες. Πληρωνόμαστε με την ώρα και αρκετά χαμηλά. Πόσο ακόμα θα πιεστούμε;», δηλώνει μια κοπέλα που διδάσκει σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών (αλλά θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της).

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ιδέα να εισαχθεί ΦΠΑ στον συγκεκριμένο κλάδο δεν είναι μεν έξωθεν ρητά ορισμένη, αλλά εντάσσεται στη γενικότερη επιλογή να βρεθούν ανέπαφοι μέχρι τώρα κλάδοι στους οποίους μπορεί (ή πρέπει) να εφαρμοστεί ο φόρος.

Η αγανάκτηση προκαλεί ακραίες διαμαρτυρίες και καχυποψία.

Είναι ενδεικτική η αντίδραση του προέδρου του ΟΕΦΕ, που αναρωτιέται «μήπως είναι εκδικητικό μέτρο, αφού κυρίως ωφελούνται οι διορισμένοι κι όχι οι αδιόριστοι», αν και δεν είναι λίγοι οι αδιόριστοι που τα τελευταία χρόνια έχουν προτιμήσει τη λύση του ιδιαίτερου.

Είναι, επίσης, δικαιολογημένος ο προβληματισμός του που δεν υπήρξε σκέψη να μοιραστεί ο φόρος (με χαμηλότερο συντελεστή) σε όλο το φάσμα της ιδιωτικής εκπαίδευσης (σχολεία, κολέγια κ.ά.).

Πάντως, πέρα από τα οικονομικά μεγέθη, πέρα ακόμα και από την προβληματική σχετικά με την (αν-)αποτελεσματικότητα στην είσπραξη του ΦΠΑ, υπάρχουν παράμετροι ευρύτερες και ίσως κρισιμότερες λόγω της κοινωνικής τους διάστασης.

Οπως αρκετοί φροντιστές υποστηρίζουν, μπροστά δεν είναι μόνον ο κίνδυνος των υφεσιακών συνεπειών, όπως έλλειψη φορολογικών εσόδων, απολύσεις, πλήγμα στη λαϊκή οικογένεια.

Είναι και οι κοινωνικές προεκτάσεις κυρίως σε ό,τι αφορά τις ιδιαίτερες ή ακραίες εκφάνσεις της επιδείνωσης των κοινωνικών συνθηκών.

Υπάρχουν μελέτες-έρευνες, λένε, που δείχνουν ότι το παιδί που αφήνει ή δεν μπορεί να πάει στο φροντιστήριο εγκαταλείπει σταδιακά και την προσπάθειά του να τα βγάλει πέρα στο σχολείο, να κάνει μια καλή προετοιμασία, να παραμείνει εντός εκπαίδευσης, εντός κοινωνικού πλαισίου, να μην περιθωριοποιηθεί.

Βέβαια, αυτά τα φαινόμενα δεν αποτελούν τον κανόνα και δεν αναπτύσσονται αστραπιαία ούτε σε μεγάλες κλίμακες. Ωστόσο, η παρατεταμένη κοινωνική πίεση και ύφεση διευρύνει τους κινδύνους και τις απειλούμενες κοινωνικές ομάδες.

Πηγή: efsyn.gr

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ...ΦΠΑ

Άρθρο μου στο AlfaVita:

Στο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή, την Τετάρτη 15 Ιουλίου, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος προβλέπεται η επιβολή ΦΠΑ, στον ανώτατο συντελεστή 23%, στις υπηρεσίες που προσφέρουν τα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης.

Ως γνωστόν, μέχρι σήμερα τα Φροντιστήρια εξαιρούνταν από το καθεστώς του ΦΠΑ, βάσει κοινοτικής οδηγίας, σύμφωνα με την οποία όλες οι υπηρεσίες εκπαίδευσης απολαμβάνουν αυτή την απαλλαγή.

Η επιβολή ΦΠΑ 23% είναι ένα εξοντωτικό μέτρο για το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο. Σε συνδυασμό με τις οριζόντιες αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δημιουργεί πρωτοφανή οικονομική ασφυξία στη μεγάλη πλειοψηφία των Φροντιστηρίων, σε όλη την επικράτεια, πολλά από τα οποία, με μαθηματική ακρίβεια θα υποχρεωθούν να αναστείλουν τη λειτουργία τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο προσφέρει τεράστια ποσά ετησίως στα δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία, δίνοντας παράλληλα διέξοδο εργασίας, σε χιλιάδες Έλληνες επιστήμονες, ακόμη και τα τελευταία χρόνια, στη διάρκεια των οποίων, τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας, διαρκώς αυξάνονται.

Το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο, το οποίο σύμφωνα με έγκυρες έρευνες, που έχει δημοσιεύσει η Ομοσπονδία των Ελλήνων Φροντιστών, εμπιστεύεται το 61% των μαθητών του Λυκείου, έχει καθιερωθεί στη συνείδηση της κοινωνίας, ως ο κύριος αρωγός της μέσης Ελληνικής οικογένειας στην προσπάθειά της να προσφέρει περισσότερα εφόδια, μέσω της γνώσης και των σπουδών, στα παιδιά της.

Στην τελευταία πενταετία της μεγάλης οικονομικής ύφεσης, το Φροντιστήριο κατάφερε να συνεχίσει να προσφέρει αυτή τη σημαντική βοήθεια στον Έλληνα γονέα. Χωρίς να μειώσει στο ελάχιστο την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει, το ακριβώς αντίθετο ισχύει, προσαρμόζοντας τα δίδακτρα ώστε αυτά να μην είναι δυσβάσταχτα, το Ελληνικό νόμιμο Φροντιστήριο, σε πείσμα αυτών, που επιπόλαια και άσκεφτα το χαρακτηρίζουν "πληγή", εξακολουθεί και απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας των μαθητών. Και οι μαθητές που το τιμούν με αυτή τους την εμπιστοσύνη, ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα της κοινωνίας μας.

Οι λόγοι για τους οποίους το Φροντιστήριο, εδώ και περίπου ένα αιώνα, έχει καταστήσει αναγκαία την παρουσία του στο ευρύτερο περιβάλλον της Ελληνικής Παιδείας δεν αποτελούν αντικείμενο αυτού του άρθρου. Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ στην ουσιαστική, άτυπη παρ' όλα αυτά, αναγνώριση της αναγκαιότητας του Φροντιστηρίου. Το ίδιο το κράτος, οι Δήμοι αλλά και η Εκκλησία έχουν επιχειρήσει με διάφορους τρόπους να...αντιγράψουν το Φροντιστήριο. Η ενισχυτική διδασκαλία, τα μεταλυκειακά κέντρα αλλά και τα κοινωνικά Φροντιστήρια από διαφορετικούς δημόσιους ή μη κερδοσκοπικούς φορείς, τι άλλο παρά επιβεβαίωση αυτής της αναγνώρισης αποτελούν;

Η εξοντωτική απόφαση για επιβολή ΦΠΑ στις Φροντιστηριακές δομές, έρχεται ακριβώς σε μια περίοδο που το Ελληνικό Φροντιστήριο, αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες που βιώνει η Ελληνική οικογένεια, φροντίζει να ενισχύσει την ήδη μεγάλη κοινωνική προσφορά του.

Είναι κοινός τόπος, πως οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, οι άνεργοι, οι πολύτεκνοι, οι τρίτεκνοι, στηρίχτηκαν από τους Έλληνες Φροντιστές, όσο από κανένα άλλο αυτά τα χρόνια. Το...νέο της επιβολής ΦΠΑ, κατά μια αξιοπρόσεχτη σύμπτωση έρχεται την ίδια στιγμή που οι Έλληνες Φροντιστές αναγγέλουν την χορήγηση 5000 υποτροφιών για τη νέα σχολική περίοδο. Υποτροφίες που θα δοθούν με την ευκαιρία της διοργάνωσης από την ΟΕΦΕ, διαγνωστικών τεστ και θα χορηγηθούν σε αυτούς που θα λάβουν μέρος, συνυπολογίζοντας κοινωνικά κριτήρια.

Η απόφαση για επιβολή ΦΠΑ στις υπηρεσίες που προσφέρουν τα Φροντιστήρια, κατά παράβαση της κοινοτικής οδηγίας, είναι μια επιπλέον επιβάρυνση στην Ελληνική οικογένεια. Στη μέση Ελληνική οικογένεια, η οποία στο Φροντιστήριο βρίσκει μια διέξοδο ώστε να αντιμετωπίσει τις τεράστιες, ας μην κρυβόμαστε, παθογένειες του Ελληνικού δημόσιου σχολείου.

Τη στιγμή μάλιστα που τα ιδιωτικά σχολεία και τα κολέγια εξακολουθούν να εξαιρούνται από τον ΦΠΑ. Για μια ακόμη φορά, το Ελληνικό κράτος, αντίθετα με τα ωραία, μεγάλα λόγια "τιμωρεί" το σύνολο των μαθητών και δείχνει την εύνοιά του στην μειοψηφία των εύπορων. Αυτών των οποίων οι οικογένειες έχουν τη δυνατότητα να τους στείλουν στα ακριβά ιδιωτικά σχολεία.

Να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω τίποτα εναντίον των παιδιών που φοιτούν στα ιδιωτικά σχολεία. Πολλοί εξάλλου μαθητές μου είναι μεταξύ τους. Προφανώς επίσης, δεν έχω τίποτα εναντίον των ιδιωτικών σχολείων, τη δουλειά των οποίων τιμώ.

Όμως, συντελείται μια προφανής αδικία την οποία οφείλω να επισημάνω. Στα ιδιωτικά σχολεία, στα οποία λίγοι έχουν πρόσβαση τα δίδακτρα δεν...πειράζονται. Στα λαϊκά Φροντιστήρια, επιχειρείται εκτόξευσή τους προς τα πάνω.

Το χειρότερο όμως είναι η ευθεία βολή στην ίδια την καρδιά, στη φύση του Ελληνικού Φροντιστηρίου. Αφήνοντας όλες τις υπηρεσίες εκπαίδευσης εκτός ΦΠΑ, αλλά εντάσσοντας σε αυτόν το Φροντιστήριο (και τις ξένες γλώσσες καθώς και την εκμάθηση υπολογιστών) το εξαιρείς ουσιαστικά από τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Το Ελληνικό όμως Φροντιστήριο είναι ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ με κεφαλαία όλα τα γράμματα. Και αν αυτοί που νομοθετούν δεν το καταλαβαίνουν, απλά στρέφουν το βλέμμα από το κοινό αίσθημα.

Παράλληλα, δεδομένης της αναγκαιότητας αυτής της παράλληλης εκπαίδευσης, που με τόση επιτυχία προσφέρει το Ελληνικό Φροντιστήριο, αν αυτό καταστεί μη προσιτό στον Έλληνα μαθητή, αυτός και η οικογένειά του θα στραφούν σε άλλες μορφές ενισχυτικής διδασκαλίας. Σε μη νόμιμες. Στην πραγματική παραπαιδεία του μαύρου ιδιαίτερου μαθήματος. 250000000 ευρώ είναι τα ποσά που δαπανά η Ελληνική οικογένεια σε ιδιαίτερα μαθήματα. Από αυτά τα περισσότερα, σε ποσοστό άνω του 80%, είναι χρήματα που διακινούνται χωρίς τα νόμιμα παραστατικά, στερώντας από το κράτος σημαντικά έσοδα. Αυτό είναι οξύμωρο. Αντί το κράτος να στρέψει τα βέλη του στην πραγματική παραοικονομία, την ενισχύει. Καμία προσπάθεια στην εξάλειψη παραβατικών φαινομένων. Αντίθετα, ενθάρρυνση αυτών.

Απεναντίας, εχθρική αντιμετώπιση σε έναν απόλυτα επιτυχημένο θεσμό. Στο νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο. Το οποίο, το ίδιο το κράτος αδειοδοτεί με αυστηρά κριτήρια. Και καλά κάνει. Το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο που φροντίζει συνεχώς να βελτιώνεται, να αναβαθμίζει και να πιστοποιεί τις υπηρεσίες του. Και ευνοϊκή μεταχείριση πού; Σε αυτούς που δεν θέλουν να...φαίνονται. Στους περιπλανώμενους έμπορους που περιφέρουν την πραμάτεια τους από σπίτι σε σπίτι, τις απογευματινές ώρες. Σε αμφίβολης, πολλές φορές, ποιότητας γυρολόγους. 

Το μέσο Ελληνικό Φροντιστήριο είναι μικρομεσαία επιχείρηση που αγωνιά στο τέλος κάθε μήνα να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις του. Ο Έλληνας...μεγαλοφροντιστής είναι αστικός μύθος!

Είναι πρακτικά αδύνατο στους Φροντιστές να απορροφήσουν αυτές τις αυξήσεις. Τίθεται σαφώς θέμα επιβίωσης. Και η...παράξενη αυτή επίθεση (δεν είναι η πρώτη) είναι στην ουσία άλλο ένα κτύπημα στον προϋπολογισμό του Ελληνικού νοικοκυριού. Και νερό στον μύλο της πραγματικής, μαύρης, παραοικονομίας. Είναι ώθηση...στα ποσοστά της ανεργίας. Είναι εντελώς παράλογη. Αλλά κυρίως είναι άδικη. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

"Αξιότιμε κε Πρωθυπουργέ.
Ονομάζομαι Παπαγιαννόπουλος Δημήτρης και είμαι Μαθηματικός. Σπούδασα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, και εδώ και 23 περίπου χρόνια, ασκώ το επάγγελμα του Εκπαιδευτικού στον ιδιωτικό τομέα, είτε ως υπάλληλος, είτε ως συνιδιοκτήτης Φροντιστηρίου Μ.Ε.
Είμαι πατέρας 2 παιδιών, 8 και 4 ετών.
Εργάζομαι περίπου 60 ώρες την εβδομάδα, οι περισσότερες από τις οποίες, είναι ώρες μπροστά στον πίνακα, παρέα με τους μαθητές μου.
Με έκπληξη χθες, εγώ και οι συνάδελφοί μου, διαπιστώσαμε ότι τα Φροντιστήρια, με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα στην Ελληνική Βουλή, υποχρεώνονται πλέον να αποδίδουν ΦΠΑ 23% για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Κε Πρωθυπουργέ, μέχρι σήμερα τα Φροντιστήρια, όπως και οι άλλοι πάροχοι ιδιωτικής εκπαίδευσης,εξαιρούνταν του ΦΠΑ, βάσει κοινοτικής οδηγίας, σύμφωνα με την οποία, οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες δεν αποδίδουν ΦΠΑ.
Κε Πρωθυπουργέ, σύμφωνα με το κείμενο που κατατέθηκε ως σχέδιο νόμου, το προνόμιο της εξαίρεσης από τον ΦΠΑ, εξακολουθούν και έχουν τα κολέγια, οι παιδικοί σταθμοί αλλά και τα ιδιωτικά σχολεία, τα οποία, όπως φαντάζομαι, πολύ καλά γνωρίζετε, απευθύνονται στις πιο εύπορες οικογένειες, σε αντίθεση με τα Φροντιστήρια, των οποίων οι μαθητές προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Δεδομένης της δέσμευσής σας, ότι τα βάρη πλέον θα κατανέμονται αναλογικά στον Ελληνικό λαό, εδώ έχουμε μια αδικία σε βάρος των φτωχότερων οικογενειών, οι οποίες, εμπιστεύονται το Ελληνικό Φροντιστήριο, το οποίο το αντιμετωπίζουν ως αρωγό στην θεμιτή τους προσπάθεια για μόρφωση των παιδιών τους.
Κε Πρωθυπουργέ, οι Έλληνες Φροντιστές αντιμετώπισαν με προβληματισμό αλλά και ψυχραιμία την εξαγγελόμενη αύξηση του φορολογικού συντελεστή από 26% σε 29%, καθώς και την αύξηση της προκαταβολής φόρου στο 100%.
Συναισθανόμενοι την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, οι Έλληνες Φροντιστές δηλώνουν αποφασισμένοι να βάλουν πλάτη και να επωμιστούν τα βάρη που τους αναλογούν, στις οριζόντιες αυτές αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς.
Η επιβολή όμως του ΦΠΑ, και το τονίζω, ανεξαρτήτως ποσοστού, είναι διαφορετικό πράγμα. Είναι στοχευμένη ενέργεια ενάντια στην καρδιά και τη φύση του Ελληνικού Φροντιστηρίου, αφού το εξαιρεί στην ουσία από τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες.
Το Ελληνικό Φροντιστήριο, που προσφέρει ιλιγγιώδη ποσά στα δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία, που αποτελεί επαγγελματική διέξοδο για χιλιάδες Έλληνες επιστήμονες.
Το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο που λειτουργεί κάτω από σκληρούς (σωστά) όρους αδειοδότησης.
Το Ελληνικό Φροντιστήριο κύριε Πρωθυπουργέ, είναι ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ με κεφαλαία όλα τα γράμματα, νομιμοποιημένο στην συνείδηση της Ελληνικής κοινωνίας, εδώ και περίπου ένα αιώνα.
Κε Πρωθυπουργέ, δεδομένου ότι άλλοι φορείς ιδιωτικής εκπαίδευσης, εξακολουθούν σωστά και εξαιρούνται, θεωρώ ότι πρέπει να επανεξεταστεί και η δίκαιη εξαίρεση που ζητούν οι Έλληνες Φροντιστές.
Το Ελληνικό Φροντιστήριο τα χρόνια των μνημονίων κατάφερε, ματώνοντας οικονομικά, να σταθεί στο πλευρό του Έλληνα γονέα που αγωνιά και αγωνίζεται για να μπορέσει να προσφέρει στα παιδιά του ένα καλύτερο αύριο, με όπλο τη γνώση και τη μόρφωση.
Η επιβολή ΦΠΑ θα οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο τα Ελληνικά Φροντιστήρια. Νομοτελειακά πολλά από αυτά θα αναγκαστούν να αναστείλουν τη λειτουργία τους, στερώντας από σημαντικά έσοδα το κράτος και οδηγώντας στην ανεργία όσους εργάζονται σε αυτά.
Παράλληλα, αυτή η εξέλιξη είναι νερό στο μύλο της μαύρης, πραγματικής παραοικονομίας, των ιδιαίτερων μαθημάτων.
Κε Πρωθυπουργέ, κατανοώντας τον δύσκολο αγώνα που δίνετε, σας παρακαλώ να ενεργήσετε ώστε να προλάβετε μια προφανή αδικία που πρόκειται να συντελεστεί σε ένα μόνο μέρος της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη χώρα μας.
Σας εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σας. Επιτυχία που θα είναι επιτυχία για την Ελλάδα."

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ

Φαίνεται ότι θα δοθεί λύση. 
Υποστήριξα την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη  και αρνήθηκα οποιοδήποτε ρίσκο προς την αντίθετη κατεύθυνση.

 
Θα έρθει μια σκληρή συμφωνία, μνημόνιο θα είναι, μην παίζουμε με τις λέξεις. Η χώρα θα (ξανα)τεθεί υπό αυστηρή οικονομική επιτήρηση. Η Τρόϊκα είναι παρούσα. 
Τον λογαριασμό θα τον πληρώσουμε όλοι. Ελπίζω, ότι αυτή τη φορά, όχι πάλι μόνο οι συνήθεις ύποπτοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι ελεύθεροι επαγγελματίες. 
Αν γίνει μια δικαιότερη κατανομή του...ρεφενέ, αυτή θα είναι ευπρόσδεκτη. 


Έχω πέσει, επώδυνα, κάποιες φορές, και ξανασηκώθηκα. Θεωρώ τον εαυτό μου αισιόδοξο άνθρωπο. 
Και παρόλο που θα εξακολουθήσω να κριτικάρω και να επισημαίνω την εφαρμογή μνημονίων από...φανατικούς αντιμνημονιακούς, ή καλύτερα την αγιοποίηση αυτών των μνημονίων από αυτούς που με πύρινους λόγους τα κατέκριναν, θα συνεχίσω να πιστεύω ότι στην δεδομένη κατάσταση, είναι η πλέον ρεαλιστική λύση. 


Ναι, το ερώτημα που προκύπτει, είναι λογικό. Γιατί έπρεπε να φτάσουμε ως εδώ; 


Ναι θα μπορούσαμε να προλάβουμε. Το κλείσιμο των τραπεζών, τις ουρές, τον εφιάλτη της απειλής για Grexit. Η ζημιά στους δείκτες της οικονομίας, σύμφωνα με την πλειοψηφία των έγκριτων οικονομολόγων, ανυπολόγιστη από το πλήρες στέγνωμα της αγοράς.
 
Σίγουρα η συμφωνία που θα έρθει, όπως και να παρουσιαστεί, θα είναι ή θα μοιάζει με αυτή που με δημοψήφισμα, απορρίψαμε. Ή ακόμη χειρότερη. 


Αλλά, είμαι λίγο περισσότερο αισιόδοξος. 
Έχω λόγους να ελπίζω ότι αυτή τη φορά μπορεί, οι επώδυνες θυσίες που θα κάνουμε, να πιάσουν τόπο. 
Και ο λόγος είναι απλός. Η σημερινή κυβέρνηση.
 
Μάλιστα. Και πιο συγκεκριμένα, ο Αλέξης Τσίπρας. Με όλες τις ιδεολογικές διαφορές που μπορεί να έχω μαζί του, οφείλω να αναγνωρίσω ότι είναι μακράν ο Πρωθυπουργός με τη μεγαλύτερη αποδοχή που έχει απολαύσει Έλληνας πολιτικός, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. 
Σε αυτόν τον τομέα, της αποδοχής από το λαό, μπορεί άνετα να συγκριθεί με τους Καραμανλή και Παπανδρέου. Όχι τους νεότερους, μην παρεξηγηθώ! 
Αν θα αφήσει το ίδιο ιστορικό αποτύπωμα με αυτούς, είναι πολύ νωρίς για να το κρίνουμε.
 
Γιατί, ευτυχώς, είναι νέος. 
Ναι, ένας τέτοιος πολιτικός, συμπαθής στον κόσμο, μπορεί να εγγυηθεί ότι η εφαρμογή του νέου προγράμματος θα γίνει με γνώμονα το κοινό όφελος. 
Μια κυβέρνηση με ικανή διείσδυση  μέσα στην κοινωνία μπορεί να εφαρμόσει τα σκληρά μέτρα με τον πλέον ωφέλιμο τρόπο, προς όφελος της ίδιας της κοινωνίας.

Τα τελευταία πέντε χρόνια η Ελλάδα στηρίχτηκε από τους Ευρωπαίους εταίρους της. Και βέβαια, δεν ήταν...φιλανθρωπία. Τα ανταλλάγματα ήταν...δύσπεπτα. Πόνεσαν. Οι κυβερνήσεις που εφάρμοσαν τα δυο πρώτα μνημόνια ήταν αντιπαθείς. Δεν μπόρεσαν, δεν προσπάθησαν, σωστότερα, να πείσουν για την αναγκαιότητα των σκληρών μέτρων. Και η εφαρμογή; Η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δημιούργησαν οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών; Ασχολίαστο...

Απόδειξη για αυτό, η εκτόξευση ενός κόμματος από το 3%, σε ποσοστά που το έφεραν στη θέση του οδηγού. Αμφιβάλλει κανείς ότι αυτό ήρθε ως φυσιολογική συνέπεια των μνημονίων που εφαρμόστηκαν στην πατρίδα μας; Σε συνδυασμό με την παρουσία ενός πραγματικά ταλαντούχου ηγέτη-αρχηγού;
 
Η σημερινή κυβέρνηση, έχει την ικανότητα να πείσει τους Έλληνες ότι τώρα είναι η ευκαιρία. Να σηκώσουν τα μανίκια και να δουλέψουν. Να αποδείξουν ότι είναι ένα έθνος που, αν βρει την ευκαιρία, θα μεγαλουργήσει.
Είναι τουλάχιστον αστείο η λέξη...μεταρρύθμιση να προκαλεί τρόμο στην κοινή γνώμη!
  
Είναι ευκαιρία. Πραγματικά, πιστεύω ότι μια κυβέρνηση σαν τη σημερινή είναι ευτυχής συγκυρία για τις παρούσες συνθήκες.

Σαν αντιπολίτευση έκαναν ζημιά. Ήταν απέναντι σε οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Ξεσήκωσαν τον κόσμο, τον έβγαλαν στις πλατείες και εμπόδισαν...πράξεις. 
Ας μην ξεχνάμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση σταμάτησε να...κυβερνά όταν στις ευρωεκλογές έγινε σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται.

Οι πρώτοι μήνες διακυβέρνησης; Δεν υπήρξαν! Το βασικό κυβερνών κόμμα μερικούς μήνες να...καταλάβει ότι δεν ασκεί πλέον αντιπολίτευση! Αδυνατώ να πιστέψω ότι πέντε μήνες...διαπραγματεύσεων δεν ήταν ικανοί να δώσουν ένα αποτέλεσμα, το οποίο έρχεται σε τέσσερις μόλις μέρες, όταν ο κόμπος πια έχει φτάσει στο χτένι. Και μη μου πείτε ότι η διαπραγματευτική μας ικανότητα, ενισχύθηκε από το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, του οποίου το ερώτημα ακόμη...ερμηνεύεται.

Και στο μεταξύ, ο λογαριασμός ανεβαίνει. Αλλά, έστω και στο...και πέντε, η παρτίδα πάει να σωθεί.

Ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι ο μόνος που μπορεί να μεταρρυθμίσει τη χώρα, αφού είναι ο μοναδικός που μπορεί να πείσει τους πολίτες της, ότι αυτό είναι απαραίτητο. 
Αρκεί και ο ίδιος να συνειδητοποιήσει το ιστορικό σταυροδρόμι που έχει βρεθεί. Αρκεί να καταλάβει ότι προέχει η χώρα και όχι το κόμμα. Και αν υπάρχουν, που υπάρχουν, μέσα στο κόμμα του ξεπερασμένες αντιλήψεις και ιδέες, έχει την δύναμη και την ικανότητα να τις ενσωματώσει. Και αν όχι, να τις απομακρύνει. 

Ο ίδιος είναι χαρισματικός. Θα μου επιτρέψετε να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για κάποια στελέχη από τον πυρήνα του κόμματός του. Στελέχη που αυτό το πεντάμηνο της διακυβέρνησης προβλήθηκαν ιδιαίτερα, σε βάρος άλλων, πολύ ικανών, πάντα κατά τη γνώμη μου. Να με συγχωρούν κάποιοι τηλεοπτικοί, τιμητές των πάντων, οι οποίοι επανέφεραν στον πολιτικό διάλογο το..."εσείς δεν δικαιούστε να ομιλείτε", αλλά χωρίς τον Τσίπρα, στο 3% θα παρέμεναν.

Ο Πρωθυπουργός έχει μαζί του τον κόσμο. Ο λαός τον πιστεύει. Η αντιπολίτευση απέναντί του, αδύναμη έως ανύπαρκτη. Το σοκ που έχει υποστεί η κοινωνία μας το τελευταίο δεκαήμερο, ισχυρό. Και ικανό να συνετίσει. Οι Έλληνες θα στηρίξουν την όποια, πολύ δύσκολη προσπάθεια. Αρκεί να είναι σίγουροι για τις...προθέσεις.

Τα όνειρα για ένα...πανίσχυρο κράτος περισσεύουν. Η λύση είναι στην ανάπτυξη και ανάπτυξη μπορεί να φέρει ένα υγιές περιβάλλον μέσα στο οποίο ο Έλληνας θα ξαναανακαλύψει όλη την κρυμμένη, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, ενέργειά του και ικανότητα. Η ιδιωτική πρωτοβουλία πρέπει να τονωθεί και να ενισχυθεί. Η λύση είναι στον πολύπαθο, στη χώρα μας, ιδιωτικό τομέα.
 
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μπορεί να μείνει για πολλά χρόνια. Και η σημερινή του πλειοψηφική αποδοχή, μπορεί και είναι στο χέρι του να γίνει καθολική.