Μεσημέρι προς απόγευμα Τρίτης, λίγο πριν ξεκινήσω τα μαθήματα.
Όπως...συνηθίζω το τελευταίο διάστημα, κάθομαι στο γραφείο προσπαθώντας να "πετύχω" να ικανοποιήσω κάποιες, ευγενικά ομολογώ, διατυπωμένες απαιτήσεις στο πρόγραμμα.
"Δεν μπορώ στις 7:00, έχω ιδιαίτερο Αγγλικά"..."Αδύνατον μετά τις 5:00, η δασκάλα του πιάνου έχει πολύ σφιχτό πρόγραμμα"..."Μπορώ να κάνω μάθημα, μετά τις 9:00 κάθε μέρα. Πάμε για...άνοδο και έχω προπονήσεις καθημερινά μέχρι τις 8:00"...κάποιες από αυτές τις, όπως είπα ευγενικά διατυπωμένες και, κυρίως, λογικές απαιτήσεις!!!!!
Όταν λέω "πρόγραμμα" εννοώ μια κατάσταση πλήρους παράνοιας, δύο ή και τρία εντελώς χαμένα Σαββατοκύριακα της ζωής μου και πολλούς...καφέδες. Οι οποίοι φυσικά συνοδεύονται από...πολλά τσιγάρα και...παυσίπονα!
Τέλος πάντων, ξεφεύγω...Εκεί λοιπόν που σκέφτομαι το...κόστος που θα υπάρξει, αν σ' αυτές τις λογικές και πάντα ευγενικά διατυπωμένες απαιτήσεις, απαντήσω με τον τρόπο που...πραγματικά θα ήθελα να απαντήσω, αντιλαμβάνομαι ότι η κοπέλα στη γραμματεία έχει αρκετή ώρα μπροστά της κάποιον γονιό, και το πιθανότερο, κάπου η συζήτηση έχει...κολλήσει.
Πλησιάζω. Ο κύριος έχει γράψει την κόρη του, η οποία πηγαίνει στην Γ ' Γυμνασίου, στο Φροντιστήριο και έχει ξεκινήσει μαθήματα κανονικά σε τμήμα με έξι παιδιά.
Το πρόβλημα είναι ότι η μικρή στο σχολείο, έχει μια καθηγήτρια η οποία στα μαθηματικά, τρέχει την ύλη με ρυθμό εμφανώς γρηγορότερο, απ' αυτόν που ακολουθούν οι συνάδελφοί της στα άλλα σχολεία ή ακόμη και στο ίδιο σχολείο, αλλά σε διαφορετικό τμήμα.
Συνηθισμένο θα μου πείτε, ειδικά οι συνάδελφοι.
Τόσα χρόνια, στο χώρο, έχουμε αντιμετωπίσει άλλα κι' άλλα. Αυτό είναι ρουτίνα.
Δεν διαφωνώ. Το γεγονός, από μόνο του, συνιστά ρουτίνα για ένα καθηγητή Φροντιστηρίου.
Αυτό που με...εντυπωσίασε, είναι ο τρόπος που σκέφτηκε ο γονιός για την αντιμετώπιση του...προβλήματος. Ή για να ακριβολογώ, όχι ο τρόπος, αλλά η περιγραφή αυτού του τρόπου...
Όπως...συνηθίζω το τελευταίο διάστημα, κάθομαι στο γραφείο προσπαθώντας να "πετύχω" να ικανοποιήσω κάποιες, ευγενικά ομολογώ, διατυπωμένες απαιτήσεις στο πρόγραμμα.
"Δεν μπορώ στις 7:00, έχω ιδιαίτερο Αγγλικά"..."Αδύνατον μετά τις 5:00, η δασκάλα του πιάνου έχει πολύ σφιχτό πρόγραμμα"..."Μπορώ να κάνω μάθημα, μετά τις 9:00 κάθε μέρα. Πάμε για...άνοδο και έχω προπονήσεις καθημερινά μέχρι τις 8:00"...κάποιες από αυτές τις, όπως είπα ευγενικά διατυπωμένες και, κυρίως, λογικές απαιτήσεις!!!!!
Όταν λέω "πρόγραμμα" εννοώ μια κατάσταση πλήρους παράνοιας, δύο ή και τρία εντελώς χαμένα Σαββατοκύριακα της ζωής μου και πολλούς...καφέδες. Οι οποίοι φυσικά συνοδεύονται από...πολλά τσιγάρα και...παυσίπονα!
Τέλος πάντων, ξεφεύγω...Εκεί λοιπόν που σκέφτομαι το...κόστος που θα υπάρξει, αν σ' αυτές τις λογικές και πάντα ευγενικά διατυπωμένες απαιτήσεις, απαντήσω με τον τρόπο που...πραγματικά θα ήθελα να απαντήσω, αντιλαμβάνομαι ότι η κοπέλα στη γραμματεία έχει αρκετή ώρα μπροστά της κάποιον γονιό, και το πιθανότερο, κάπου η συζήτηση έχει...κολλήσει.
Πλησιάζω. Ο κύριος έχει γράψει την κόρη του, η οποία πηγαίνει στην Γ ' Γυμνασίου, στο Φροντιστήριο και έχει ξεκινήσει μαθήματα κανονικά σε τμήμα με έξι παιδιά.
Το πρόβλημα είναι ότι η μικρή στο σχολείο, έχει μια καθηγήτρια η οποία στα μαθηματικά, τρέχει την ύλη με ρυθμό εμφανώς γρηγορότερο, απ' αυτόν που ακολουθούν οι συνάδελφοί της στα άλλα σχολεία ή ακόμη και στο ίδιο σχολείο, αλλά σε διαφορετικό τμήμα.
Συνηθισμένο θα μου πείτε, ειδικά οι συνάδελφοι.
Τόσα χρόνια, στο χώρο, έχουμε αντιμετωπίσει άλλα κι' άλλα. Αυτό είναι ρουτίνα.
Δεν διαφωνώ. Το γεγονός, από μόνο του, συνιστά ρουτίνα για ένα καθηγητή Φροντιστηρίου.
Αυτό που με...εντυπωσίασε, είναι ο τρόπος που σκέφτηκε ο γονιός για την αντιμετώπιση του...προβλήματος. Ή για να ακριβολογώ, όχι ο τρόπος, αλλά η περιγραφή αυτού του τρόπου...
"Θα διακόψουμε" μου είπε, "τα Μαθηματικά. Κατανοώ απόλυτα ότι η καθηγήτρια, μέσα σε ένα γκρουπ έξι ατόμων, δεν μπορεί να παρακολουθεί την ύλη του δικού μου μόνο παιδιού, καθώς τα υπόλοιπα είναι αρκετά πιο πίσω. Δεν έχουμε κανένα παράπονο από την καθηγήτρια, από την προσπάθειά της ή από την μεταδοτικότητά της. Σκεφτήκαμε όμως, δεδομένης της κατάστασης στο σχολείο, να πάρουμε καθηγητή στο σπίτι να μας βοηθάει στα Μαθηματικά. Έτσι, το παιδί θα διαβάζει σε...πρώτο χρόνο το μάθημα της επόμενης..."
Στην κουβέντα ήταν παρούσα και η καθηγήτρια που στο Φροντιστήριο, έχει αναλάβει τα Μαθηματικά της Γ ' Γυμνασίου.
Η κοπέλα τον ενημέρωσε ότι προς το παρών τουλάχιστον, η κόρη του, που παρεπιπτόντως είναι μια καλή μαθήτρια, δεν έχει πρόβλημα με την ύλη. Και ότι, αν χρειαστεί, η ίδια και διατεθειμένη είναι, και έχει την εξουσιοδότηση από τη διεύθυνση του Φροντιστηρίου, να καλύψει, την όποια ανάγκη παρουσιαστεί, με επιπλέον, έξτρα διδακτικές ώρες.
Ώρες τις οποίες φυσικά, το Φροντιστήριο δεν θα χρέωνε στον γονιό. Εδώ, θεώρησα καλό να χρησιμοποιήσω το επιχείρημα του...οικονομικού παράγοντα. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι το κόστος των ιδιαίτερων μαθημάτων είναι πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του Φροντιστηρίου. Η απάντηση;
"Μα τι λέτε; Ήδη έχω ψάξει και είναι...μάτσο οι καθηγητές που έρχονται με 6 ή 7 ευρώ την ώρα"...
Αυτή ακριβώς την έκφραση χρησιμοποίησε...ΜΑΤΣΟ!
Δεν είχα καμμία αμφιβολία ότι η μαθήτρια είχε χαθεί για το Φροντιστήριο.
Θέλησα, από επαγγελματική διαστροφή, να κάνω μια τελευταία προσπάθεια...
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι οι έμπειροι, ή έστω, οι καθηγητές που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αποκλείεται να ζητήσουν αυτά τα ποσά.
Έχει ήδη δηλώσει άνθρωπος της "αγοράς", του είπα λοιπόν το αυτονόητο...Μερικές φορές το φθηνό, όχι απλά δεν είναι καλό, αλλά κάνει και ζημιά...
"Ε και; Σας είπα είναι μάτσο...Δεν είναι καλός ο σημερινός; Αύριο τον αλλάζουμε! "
Αποστομωτική η απάντηση...
Στην κουβέντα ήταν παρούσα και η καθηγήτρια που στο Φροντιστήριο, έχει αναλάβει τα Μαθηματικά της Γ ' Γυμνασίου.
Η κοπέλα τον ενημέρωσε ότι προς το παρών τουλάχιστον, η κόρη του, που παρεπιπτόντως είναι μια καλή μαθήτρια, δεν έχει πρόβλημα με την ύλη. Και ότι, αν χρειαστεί, η ίδια και διατεθειμένη είναι, και έχει την εξουσιοδότηση από τη διεύθυνση του Φροντιστηρίου, να καλύψει, την όποια ανάγκη παρουσιαστεί, με επιπλέον, έξτρα διδακτικές ώρες.
Ώρες τις οποίες φυσικά, το Φροντιστήριο δεν θα χρέωνε στον γονιό. Εδώ, θεώρησα καλό να χρησιμοποιήσω το επιχείρημα του...οικονομικού παράγοντα. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι το κόστος των ιδιαίτερων μαθημάτων είναι πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του Φροντιστηρίου. Η απάντηση;
"Μα τι λέτε; Ήδη έχω ψάξει και είναι...μάτσο οι καθηγητές που έρχονται με 6 ή 7 ευρώ την ώρα"...
Αυτή ακριβώς την έκφραση χρησιμοποίησε...ΜΑΤΣΟ!
Δεν είχα καμμία αμφιβολία ότι η μαθήτρια είχε χαθεί για το Φροντιστήριο.
Θέλησα, από επαγγελματική διαστροφή, να κάνω μια τελευταία προσπάθεια...
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι οι έμπειροι, ή έστω, οι καθηγητές που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αποκλείεται να ζητήσουν αυτά τα ποσά.
Έχει ήδη δηλώσει άνθρωπος της "αγοράς", του είπα λοιπόν το αυτονόητο...Μερικές φορές το φθηνό, όχι απλά δεν είναι καλό, αλλά κάνει και ζημιά...
"Ε και; Σας είπα είναι μάτσο...Δεν είναι καλός ο σημερινός; Αύριο τον αλλάζουμε! "
Αποστομωτική η απάντηση...
Πλήρης η απαξίωση...Αναλώσιμα των 6 ή 7 ευρώ την ώρα καθηγητές, πτυχιούχοι επιστήμονες.
Αποτελέσματα της ανεργίας. Και του αθέμιτου ανταγωνισμού.
Μαθηματικοί που παραδίδουν, ανεξέλεγκτα, Φυσική ή Χημεία, Χημικοί που κοιμούνται ήσυχα τα βράδια, έχοντας αναλάβει την ευθύνη να προετοιμάσουν στα Μαθηματικά υποψήφιους φοιτητές.
Ευθύνη είπα; Ποιός θα αναζητήσει ευθύνες; Και από που;
Ο γονιός θα ψάξει για ευθύνες; Από ποιόν; Από τον...ανώνυμο; Άσε που τελικά, παντού τελικά ισχύει το ότι...πληρώνεις παίρνεις.
Και βέβαια, όσα...αξίζεις παίρνεις.
Στο Φροντιστήριο θα αναζητηθούν ευθύνες;
Μα το Φροντιστήριο και του χρόνου εδώ θα είναι. Αν δεν είναι; Ε τότε τις...πλήρωσε τις ευθύνες του!
Ο ανώνυμος...αναλώσιμος όμως θα είναι...2 δρόμους παρακάτω. Και που ξέρεις; Το επόμενο...έγκλημα μπορεί, αν κάτσει, να το πληρωθεί με...8 ευρώ την ώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου