Την Κυριακή το ημερολόγιο έγραφε 29 Μαΐου 2016.
Ήταν μια μέρα που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη όλων εμάς που αγαπάμε το τριφύλλι...
Ήταν μια μέρα που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη όλων εμάς που αγαπάμε το τριφύλλι...
Την Κυριακή που μας πέρασε σταμάτησε την ενεργό δράση,
κρέμασε τα παπούτσια του, ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές που φόρεσε τη
φανέλα της ιστορικής ομάδας.
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης δεν θα ξαναβγεί από τη φυσούνα του
ΟΑΚΑ σε επίσημο, τουλάχιστον αγώνα. Την ιαχή "Διαμαντίδης οε οε..."
πιθανά θα την ξανακούσει, αλλά όχι μέσα από τον αγωνιστικό χώρο.
Αυτές τις μέρες γράφτηκαν πολλά για αυτόν τον παίκτη -
σύμβολο...Δεν θα μπω στη διαδικασία να γράψω κι' εγώ τα δικά μου...
Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο...
Αναρωτιέμαι ποιος άλλος παίκτης, σε οποιοδήποτε άθλημα θα γνώριζε αυτή την αποθέωση στο τελευταίο του παιχνίδι σε ένα κατάμεστο γήπεδο, από οπαδούς που μόλις η ομάδα τους έχασε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα;
Αναρωτιέμαι ποιος άλλος παίκτης, σε οποιοδήποτε άθλημα θα γνώριζε αυτή την αποθέωση στο τελευταίο του παιχνίδι σε ένα κατάμεστο γήπεδο, από οπαδούς που μόλις η ομάδα τους έχασε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα;
Για σκεφτείτε το; Συνυπολογίζοντας τη νοοτροπία του μέσου Έλληνα οπαδού...
Και όμως! Η αγάπη του κόσμου του Παναθηναϊκού για τον μεγάλο
αρχηγό του, για τον "Μήτσο" του, αποδείχθηκε μεγαλύτερη από την
επιθυμία για ένα τίτλο ή από τη στενοχώρια για την ήττα!
Δεν ξέρω αν υπάρχει συγκλονιστικότερο φινάλε για έναν αθλητή...
Δεν ξέρω αν υπάρχει συγκλονιστικότερο φινάλε για έναν αθλητή...
Αντί άλλων, το ωραιότερο κείμενο που διάβασα. Το είδα στο
facebook και δυστυχώς δεν ξέρω τον συντάκτη του:
"Τα’ μαθες; Πήραμε, λέει, Διαμαντίδη από Ηρακλή.
Ω, ωραίο παιχτάκι, γουστάρω, είμαστε και συνομίληκοι.
Μακριά χέρια, πολύ μυαλό, πολύ μπάσκετ.
Θα τον κάνει παιχταρά ο Ομπράντοβιτς.
Ο Διαμαντίδης καρφώνει στο πρώτο του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Ο Διαμαντίδης είναι εδώ, είναι εκεί, είναι παντού, είναι … «χταπόδι».
Μαρκάρει, κατεβάζει το ριμπάουντ, τρέχει το γήπεδο, πασάρει στον Μπατίστ που τελειώνει εύκολα.
Δε χάνει ούτε ματς, ο «βιονικός» Διαμαντίδης.
Στο πρώτο του F4, στη Μόσχα.
Η νίκη με την ΤΣΣΚΑ στο μικρό τελικό. Το ραντεβού με την κούπα αναβάλλεται.
Ο Διαμαντίδης κλέβει από το Μούλα, δίνει στον Μπατίστ… ΝΑΙ!!!
Ο Διαμαντίδης οργανώνει στο μισό γήπεδο, στήνει pnr,
ποστάρει, σουτάρει από μακριά…
Μα αφού δεν έχει σουτ, λέει…
Καλά … Βάλ’ το, αγόρι μουουουου!
Το ’βαλε!!! Το ’βαλε!!!!
Ο Διαμαντίδης με την κούπα του Ευρωμπάσκετ στην αγκαλιά,στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, δίπλα στον Ντιρκ, δίπλα στο Θοδωρή…
Ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς κι ο Σπανούλης με γαλανόλευκα στη Σαϊτάμα,
Η τάπα στον Κόμπι.
Δεν κάνει για ΝΒΑ, λέει.
Δεν πειράζει, καλύτερα, ας μείνει Πανάθα, ας μείνει Ευρώπη…
Να καταπίνει τους αντιπάλους στην άμυνα,
Dimitris Diamantidis Defence.
Ο «3D» καλύτερος αμυντικός της Ευρώπης, ξανά και ξανά και ξανά…
F4 στην Αθήνα, ημιτελικός στο ΚΨΜ με τις παλιοσειρές.
Είδες τις υπηρεσίες; Τι, έχω σκοπιά στην πύλη την ώρα του τελικού;!
Ε, όχι, ρε φίλε! Με το ραδιοφωνάκι θα τη βγάλουμε πάλι;
Καλά, μην αγχώνεσαι, θα το πάρει ο κόσμος αυτό το κύπελλο!
Ποιος κόσμος, έχω Διαμαντίδη!
‘We have Diamantidis’
Ο Άκερ σηκώνεται για να καρφώσει, αλλά ο Μήτσος είναι εκεί!
ΝΑΙ, ρε Μητσάρα!
Τελικός κυπέλλου στο Ελληνικό. Τρεις μαχαιριές του Διαμαντίδη μετατρέπουν το -1 σε +8.
Ο Διαμαντίδης τσακώνεται με το Μίλος. Μην αναλώνεσαι, ρε Μήτσο…
Βερολίνο. Όχι στα καλύτερά του, αλλά πάντα εκεί.
Η κούπα θα σηκωθεί ξανά στον αέρα! Έλα κοντά, ρε Φράγκι!
Ο Διαμαντίδης παίρνει το χρίσμα από τον αρχηγό.
Ο Διαμαντίδης απέναντι στον κακό μας δαίμονα, την Ισπανία.
Κάνει τα πάντα, αρνείται να χάσει.
Ανακοινώνει το τέλος από την Εθνική. Γιατί, ρε Μήτσο, τόσο νωρίς, γαμώτο…
Καλά, αυτό δε γυρίζει με τίποτα! Τι κάνει ο Μήτσος;! Μόνος του το γύρισε, 13 πόντοι σε 75΄΄!!!
Εντάξει φίλε, φεύγω, το χάσαμε το ματσάκι στη Μάλαγα.
Έλα, πού είσαι, κερδίσαμε με δύο τρίποντα του Μήτσου στο τέλος!
Ο Διαμαντίδης σε δεύτερη νιότη.
MVP της Ευρωλίγκας και ξανά στο F4 ο ΠΑΟ του.
Ο συγκλονιστικότερος Διαμαντίδης που θυμάμαι…
Αυτό το τρόπαιο έχει πάνω το όνομά του.
Η αγκαλιά με το Ζοτς σε slow motion.
Η κούπα για τρίτη φορά στον ουρανό. Μαζί του αυτή τη φορά τα φιλαράκια του, οι συνοδοιπόροι του, ο Μάικ κι ο Τσάρι.
Ο Διαμαντίδης στα πλέι όφ με τη Μακάμπι.
Βάζει την πρώτη βολή, χάνει τη δεύτερη και … «καρφί» βδέλα στον Μπερσταιν, που ακόμα ψάχνει τι να κάνει την μπάλα.
Όλοι φεύγουν, ο Διαμαντίδης μένει.
Πού να πάει, εδώ είναι το σπίτι του…
Ο Διαμαντίδης μοιράζει αφειδώς μαγικές ασσίστ.
Στον αέρα ο Λάσμε, στο αέρα ο Γκιστ.
Τι κάνει, γιατί καθυστερεί με τον Τζαβάι κολλημένο πάνω του;
Βήμα πίσω και … ΜΕΣΑΑΑ!!!
Πρωτάθλημα με μπρέικ στο ΣΕΦ. Η συλλογή μεγαλώνει ακόμα…
Πρώτος στις ασσίστ, πρώτος στα κλεψίματα στην ιστορία της Ευρωλίγκας.
Το σώμα δεν ακολουθεί το μυαλό όπως παλιά.
Η τελευταία ευκαιρία για ένα F4. Δεν αρκεί η παράσταση του Μήτσου στον άνευρο ΠΑΟ. Η αγκαλιά με τον Μπουρούση.
Δε σε θέλουν τα τελευταία παιχνίδια, ρε Μήτσο!
Έλα, κλείσε εισιτήρια για το τελευταία ματσάκι του μεγάλου στο ΟΑΚΑ.
Τι παιχνίδι, Θεέ μου! Ο Μήτσος κάνει για νιοστή φορά κατάθεση ψυχής.
Τα δευτερόλεπτα στερεύουν. Έλα, λίγο ακόμα έμεινε.
Ο Σπανούλης σηκώνεται. Ο Μήτσος εκεί.
Ο Μήτσος που ξέρει να χάνει.
Ο Μήτσος που ξέρει να σταματά.
Ο Μήτσος σταμάτησε;
Ο Μήτσος δακρυσμένος.
Ο Μήτσος σταμάτησε.
Δε θα περάσει με τίποτα αυτό το βράδυ ..."
Ω, ωραίο παιχτάκι, γουστάρω, είμαστε και συνομίληκοι.
Μακριά χέρια, πολύ μυαλό, πολύ μπάσκετ.
Θα τον κάνει παιχταρά ο Ομπράντοβιτς.
Ο Διαμαντίδης καρφώνει στο πρώτο του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Ο Διαμαντίδης είναι εδώ, είναι εκεί, είναι παντού, είναι … «χταπόδι».
Μαρκάρει, κατεβάζει το ριμπάουντ, τρέχει το γήπεδο, πασάρει στον Μπατίστ που τελειώνει εύκολα.
Δε χάνει ούτε ματς, ο «βιονικός» Διαμαντίδης.
Στο πρώτο του F4, στη Μόσχα.
Η νίκη με την ΤΣΣΚΑ στο μικρό τελικό. Το ραντεβού με την κούπα αναβάλλεται.
Ο Διαμαντίδης κλέβει από το Μούλα, δίνει στον Μπατίστ… ΝΑΙ!!!
Ο Διαμαντίδης οργανώνει στο μισό γήπεδο, στήνει pnr,
ποστάρει, σουτάρει από μακριά…
Μα αφού δεν έχει σουτ, λέει…
Καλά … Βάλ’ το, αγόρι μουουουου!
Το ’βαλε!!! Το ’βαλε!!!!
Ο Διαμαντίδης με την κούπα του Ευρωμπάσκετ στην αγκαλιά,στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, δίπλα στον Ντιρκ, δίπλα στο Θοδωρή…
Ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς κι ο Σπανούλης με γαλανόλευκα στη Σαϊτάμα,
Η τάπα στον Κόμπι.
Δεν κάνει για ΝΒΑ, λέει.
Δεν πειράζει, καλύτερα, ας μείνει Πανάθα, ας μείνει Ευρώπη…
Να καταπίνει τους αντιπάλους στην άμυνα,
Dimitris Diamantidis Defence.
Ο «3D» καλύτερος αμυντικός της Ευρώπης, ξανά και ξανά και ξανά…
F4 στην Αθήνα, ημιτελικός στο ΚΨΜ με τις παλιοσειρές.
Είδες τις υπηρεσίες; Τι, έχω σκοπιά στην πύλη την ώρα του τελικού;!
Ε, όχι, ρε φίλε! Με το ραδιοφωνάκι θα τη βγάλουμε πάλι;
Καλά, μην αγχώνεσαι, θα το πάρει ο κόσμος αυτό το κύπελλο!
Ποιος κόσμος, έχω Διαμαντίδη!
‘We have Diamantidis’
Ο Άκερ σηκώνεται για να καρφώσει, αλλά ο Μήτσος είναι εκεί!
ΝΑΙ, ρε Μητσάρα!
Τελικός κυπέλλου στο Ελληνικό. Τρεις μαχαιριές του Διαμαντίδη μετατρέπουν το -1 σε +8.
Ο Διαμαντίδης τσακώνεται με το Μίλος. Μην αναλώνεσαι, ρε Μήτσο…
Βερολίνο. Όχι στα καλύτερά του, αλλά πάντα εκεί.
Η κούπα θα σηκωθεί ξανά στον αέρα! Έλα κοντά, ρε Φράγκι!
Ο Διαμαντίδης παίρνει το χρίσμα από τον αρχηγό.
Ο Διαμαντίδης απέναντι στον κακό μας δαίμονα, την Ισπανία.
Κάνει τα πάντα, αρνείται να χάσει.
Ανακοινώνει το τέλος από την Εθνική. Γιατί, ρε Μήτσο, τόσο νωρίς, γαμώτο…
Καλά, αυτό δε γυρίζει με τίποτα! Τι κάνει ο Μήτσος;! Μόνος του το γύρισε, 13 πόντοι σε 75΄΄!!!
Εντάξει φίλε, φεύγω, το χάσαμε το ματσάκι στη Μάλαγα.
Έλα, πού είσαι, κερδίσαμε με δύο τρίποντα του Μήτσου στο τέλος!
Ο Διαμαντίδης σε δεύτερη νιότη.
MVP της Ευρωλίγκας και ξανά στο F4 ο ΠΑΟ του.
Ο συγκλονιστικότερος Διαμαντίδης που θυμάμαι…
Αυτό το τρόπαιο έχει πάνω το όνομά του.
Η αγκαλιά με το Ζοτς σε slow motion.
Η κούπα για τρίτη φορά στον ουρανό. Μαζί του αυτή τη φορά τα φιλαράκια του, οι συνοδοιπόροι του, ο Μάικ κι ο Τσάρι.
Ο Διαμαντίδης στα πλέι όφ με τη Μακάμπι.
Βάζει την πρώτη βολή, χάνει τη δεύτερη και … «καρφί» βδέλα στον Μπερσταιν, που ακόμα ψάχνει τι να κάνει την μπάλα.
Όλοι φεύγουν, ο Διαμαντίδης μένει.
Πού να πάει, εδώ είναι το σπίτι του…
Ο Διαμαντίδης μοιράζει αφειδώς μαγικές ασσίστ.
Στον αέρα ο Λάσμε, στο αέρα ο Γκιστ.
Τι κάνει, γιατί καθυστερεί με τον Τζαβάι κολλημένο πάνω του;
Βήμα πίσω και … ΜΕΣΑΑΑ!!!
Πρωτάθλημα με μπρέικ στο ΣΕΦ. Η συλλογή μεγαλώνει ακόμα…
Πρώτος στις ασσίστ, πρώτος στα κλεψίματα στην ιστορία της Ευρωλίγκας.
Το σώμα δεν ακολουθεί το μυαλό όπως παλιά.
Η τελευταία ευκαιρία για ένα F4. Δεν αρκεί η παράσταση του Μήτσου στον άνευρο ΠΑΟ. Η αγκαλιά με τον Μπουρούση.
Δε σε θέλουν τα τελευταία παιχνίδια, ρε Μήτσο!
Έλα, κλείσε εισιτήρια για το τελευταία ματσάκι του μεγάλου στο ΟΑΚΑ.
Τι παιχνίδι, Θεέ μου! Ο Μήτσος κάνει για νιοστή φορά κατάθεση ψυχής.
Τα δευτερόλεπτα στερεύουν. Έλα, λίγο ακόμα έμεινε.
Ο Σπανούλης σηκώνεται. Ο Μήτσος εκεί.
Ο Μήτσος που ξέρει να χάνει.
Ο Μήτσος που ξέρει να σταματά.
Ο Μήτσος σταμάτησε;
Ο Μήτσος δακρυσμένος.
Ο Μήτσος σταμάτησε.
Δε θα περάσει με τίποτα αυτό το βράδυ ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου