Αναδημοσιεύω το εξαιρετικό άρθρο της Ειρήνης Ζανάκη στο ΒήμαPress.gr με τίτλο:
Παιδεία...ώρα μηδέν
"Είναι γενικά παραδεκτό ότι το σύγχρονο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διέρχεται μια πρωτοφανή κρίση η οποία αλλοιώνει το χαρακτήρα του και συμβάλλει σε επίταση του χάσματος σε σχέση με τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Αιχμή του δόρατος και ένα από τα βασικότερα δείγματα εκφυλισμού του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος αποτελεί η σύνδεση της παιδείας με μικροκομματικά και πολιτικά συμφέροντα. Τα τελευταία χρόνια η εκπαίδευση στην Ελλάδα τελεί υπό έναν διαρκή πειραματισμό με την εκάστοτε κυβέρνηση να επιφέρει τις δικές της «καινοτομίες».
Τις περισσότερες φορές, τα νομοσχέδια που προωθούνται δεν προκύπτουν έπειτα από έναν σοβαρό και μακρόπνοο σχεδιασμό, αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας και, ως εκ τούτου, αποδεικνύονται ατελέσφορα.
Από το γενικό κανόνα δεν μπόρεσε, φευ, να διαφύγει ο νέος Υπουργός Παιδείας κ. Αριστείδης Μπαλτάς, οι αποφάσεις του οποίου έχουν προκαλέσει αναστάτωση στο ελληνικό εκπαιδευτικό σκηνικό και τριβές μεταξύ των λειτουργών της δημόσιας και της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Η πρωτοφανής και εν μια νυκτί κατάργηση του θεσμού της «Τράπεζας Θεμάτων» επέφερε ένα κλίμα αποδιοργάνωσης στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική, με τους μαθητές να έχουν απαξιώσει παντελώς την έννοια τουσχολείου και να τελούν υπό καθεστώς χαλάρωσης και οκνηρίας, θυσιάζοντας τη γνώση στο βωμό του ιδανικού του «ελάσσονος μόχθου»
Σημαντικές αντιδράσεις προκάλεσε, άλλωστε, και η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να καταργήσει το θεσμό των Πειραματικών σχολείων, με την αιτιολογία ότι η αριστεία οδηγεί σε στιγματισμό των μαθητών. Δυστυχώς, η λαϊκίστικη αυτή αντίληψη καταργεί την άμιλλα μεταξύ των μαθητών και οδηγεί σε έναν εξισωτισμό προς τα κάτω. Και ευτυχώς ο κ. Μπαλτάς είχε συναίσθηση του ατοπήματός του και έσπευσε να την ανακαλέσει.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ανοχή του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στους καταληψίες της Πρυτανείας και η επαναφορά του θεσμού των αιωνίων φοιτητών, με την αιτιολογία ότι το κόστος που συνεπάγεται ο αριθμός τους δεν αποτελεί σημαντική επιβάρυνση για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μήπως ο κ. Μπαλτάς λησμονεί ότι πέρα από το οικονομικό κόστος (το οποίο αποκλείεται να είναι τόσο ευτελές) υπάρχουν και άλλες προεκτάσεις, πολιτικής υφής, όπως η ανάπτυξη συνδικαλιστικής δράσης και η δύναμη της ψήφου των φοιτητών ή πρακτικής, όπως το μείζον ζήτημα της χωρητικότητας των πανεπιστημίων αλλά και ηθικής, εφόσον η διατήρηση του θεσμού των αιωνίων φοιτητών καταργεί κάθε έννοια υπευθυνότητας και πειθαρχίας;
Αξίζει να αναφερθεί η προτροπή του κ. Μπαλτά προς τους φοιτητές να διεκδικήσουν με επανάσταση τα δικαιώματά τους. Επανάσταση απέναντι σε ποιον ακριβώς κ. Υπουργέ; Κάποια στιγμή μάλλον θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι εσείς είστε πλέον στην απέναντι όχθη, εσείς είστε ο φορέας εξουσίας και ενάντια στο αξίωμα που φέρετε θα εκδηλωθεί η επανάσταση την οποία υποδαυλίζετε. Η εξίσωσή σας με τους φοιτητές και η εμμονή σας σε παρωχημένες και ανεφάρμοστες ιδεολογίες υπονομεύουν το έργο σας και οδηγούν σε εκφυλισμό της παιδείας.
Άλλωστε, με την κατάργηση των αγγλόφωνων προπτυχιακών τμημάτων, σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και διεθνοποίησης της γνώσης, ο υπουργός Παιδείας υπονομεύει τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και την εξωστρέφεια της χώρας. Κάθε άλλο παρά δημοκρατικές αντιλήψεις απηχεί η στάση αυτή του απομονωτισμού και της στείρας εσωστρέφειας.
Διόλου ευκαταφρόνητο το μέτωπο που έχει ανοίξει ο κ. Μπαλτάς με τους Έλληνες Φροντιστές, καθώς προσπαθεί να επιβάλει κανόνες λειτουργίας στα ιδιωτικά φροντιστήρια και καταφερόμενος εναντίον τους με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
Ο υπουργός μάλλον επιλέγει να παραβλέψει ότι πραγματική πληγή της παιδείας δεν αποτελούν τα φροντιστήρια, αλλά οι τραγικές ελλείψεις του εκπαιδευτικού συστήματος που καθιστούν επιτακτική την ανάγκη τους. Θα ήταν μάλλον χρήσιμο να επικεντρωθεί στον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του ελληνικού σχολείου και την πάταξη των ιδιαιτέρων μαθημάτων τα οποία πλήττουν όχι μόνο την παιδεία αλλά και την εθνική οικονομία. Άλλωστε, τη συγκεκριμένη μορφή παραπαιδείας την υπηρετούν και διορισμένοι καθηγητές στο Δημόσιο, οι οποίοι κερδοσκοπούν καταστρατηγώντας κάθε έννοια ηθικής με την ευγενική υποστήριξη της κυβέρνησης, εφόσον κάθε έννοια ελέγχου και αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου είναι ανύπαρκτη ή, απλά, υποτυπώδης.
Πρώτη φορά αριστερά και η παιδεία επιστρέφει σε αναχρονιστικές πρακτικές και σε καθεστώς απομόνωσης και σκοταδισμού. Το Υπουργείο Παιδείας καταργεί κάθε έννοια διαλόγου και συλλογικότητας στη λήψη σημαντικών αποφάσεων και επιδιώκει την με κάθε μέσο δικαίωση της προσωπικής ιδεολογίας των φορέων του. Οι κινήσεις και οι δηλώσεις του απηχούν λαϊκίστικες πρακτικές ενώ η εμμονή του σε συγκεκριμένες θέσεις οδηγεί στη σύνδεση της παιδείας με μικροκομματικά συμφέροντα και μια εμπαθή διάθεση.
Η απαξίωση του ελληνικού σχολείου σε όλες τις βαθμίδες του και ο εκφυλισμός του ελληνικού πανεπιστημίου οδηγούν τελικά στην ταξική παιδεία και την παρακμή της παιδείας. Οδεύουμε σε νομιμοποίηση της αναρχίας, θεοποίηση του λαϊκισμού και μετατροπή του πανεπιστημίου σε χώρο ανάπτυξης συνδικαλισμού. Αυτή είναι η παιδεία στην οποία στοχεύετε; Ένα φυτώριο αναπαραγωγής συνδικαλιστών και επαναστατών χωρίς αιτία ..
Επικεντρωθείτε στα ουσιαστικά προβλήματα κύριε Μπαλτά.. ακόμα και αν αυτό μπορεί και να δικαιώσει τους πολιτικούς σας αντιπάλους. Η ευθύνη σας μεγάλη και γνώμονας στις όποιες αποφάσεις σας οφείλει να είναι το κοινό καλό και το μέλλον των παιδιών μας και όχι η τυφλή προσήλωση σε παρωχημένες ιδεολογίες."
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη
Πηγή: ΒήμαPress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου