ΠΡΕΠΕΙ; ΕΝΤΑΞΕΙ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΤΡΟΠΟ...

Διαβάζω ότι οι Πανελλαδικές εξετάσεις καταργούνται (για πολλοστή φορά).

Θα αντικατασταθούν, λέει ο Πρωθυπουργός, από εξετάσεις (περιφερειακές, λένε κύκλοι του υπουργείου) στη Β' και στη Γ' Λυκείου. Διπλές όμως σε κάθε τάξη...Φεβρουάριο και Μάϊο ή Ιούνιο.

Ο βαθμός πρόσβασης, τα μόρια εισαγωγής ή όπως αλλιώς θα τα βαφτίσουμε θα διαμορφώνεται κατά 80% από αυτές τις εξετάσεις  (τέσσερις -4- στον αριθμό) και κατά 20% από την προφορική εξέταση του μαθητή...

Οι αλλαγές θα αφορούν τα παιδιά που ετοιμάζονται να μπουν στο Λύκειο φέτος.

Δεν θα σχολιάσω αυτά που διαβάζω, είτε αρνητικά είτε θετικά. Σαν...σχέδιο τολμώ να πω ότι ίσως και να  μου αρέσει...Με πολύ ίσως, όμως!

Διαχρονικά οι πολέμιοι των Πανελλήνιων ή Πανελλαδικών έβρισκαν ένα ισχυρό επιχείρημα στο πιθανό άδικο της...μιας και μόνης, απόλυτα καθοριστικής εξέτασης.

Από την άλλη, δεν καταλαβαίνω την μετατροπή του Πανελλαδικού χαρακτήρα σε περιφερειακό. Περισσότερες επιτροπές, διαφορετικά θέματα, σε ποιότητα ή σε δυσκολία, για εισαγωγή φοιτητών στις ίδιες σχολές. Ερωτηματικό. Άσε που απλοϊκά σκεπτόμενος νομίζω ότι αυξάνει και το κόστος των εξετάσεων για τα δημόσια ταμεία. Αυτό όμως το κάνουν και οι πολλαπλές εξετάσεις, έτσι δεν είναι;

Δεδομένη βέβαια η δραστηριοποίηση των μαθητών νωρίτερα...Αγκάθι όμως, διαχρονικό επίσης, ο...προφορικός βαθμός. Και ποιος, ποιοι θα τον βάζουν. Ποιοι θα αξιολογούν; Θα ανοίξει και εκείνη η άλλη κουβέντα περί αξιολόγησης των δημοσίων λειτουργών και δη των Εκπαιδευτικών; Κάποιοι το τελευταίο διάστημα ανακινούν δειλά το θέμα, αλλά ποιος ακούει; Καλό πάντως είναι να μη ξεχνάμε ότι πιο διαχρονική απ' όλα παραμένει η απαίτηση της κοινωνίας για αδιάβλητο σύστημα εισαγωγής. Και κακά τα ψέματα...Οι Πανελλαδικές αναγνωρίζονται απ'όλους, υπέρμαχους και πολέμιους, ως τέτοιο.

Είναι πολλά και απλά τα ερωτήματα που δημιουργούνται. Ποια θα είναι τα υποχρεωτικά μαθήματα; Και κρισιμότερο ίσως, ποια δεν θα είναι υποχρεωτικά; Μεταξύ ποιών θα επιλέγουν τα υπόλοιπα οι μαθητές; Γιατί άραγε, όπως διαβάζω, η Β'Λυκείου να προσμετράται μόνο αν...συμφέρει; Πόσες σχολές θα μπορούν οι υποψήφιοι να διεκδικούν και με ποιους συνδυασμούς μαθημάτων; Η ύλη; Τα σχολικά βιβλία;

Δεν μπορούμε να κωφεύουμε σε φωνές που μιλούν για αναβάθμιση του συστήματος εισαγωγής. Δεν μπορούμε να παραβλέπουμε την ανάγκη εναρμόνισης με άλλες Ευρωπαϊκές, κυρίως χώρες. Αν πρέπει, ας το αλλάξουμε επιτέλους αυτό το σύστημα που εδώ και δεκαετίες βρίσκεται στο στόχαστρο του εκάστοτε υπουργού Παιδείας τη μέρα που αναλαμβάνει τα καθήκοντά του και στο...συρτάρι του το υπόλοιπο της θητείας του, στα...υπό κατάργηση έγγραφα!

Οι σημερινές εξαγγελίες, στα δικά μου αυτιά, ηχούν σαν καλυμμένη παραδοχή της ανάγκης ύπαρξης εξετάσεων. Από μια ομάδα ανθρώπων που για χρόνια φρόντιζαν να...λαϊκίζουν με κορώνες περί...κατάργησης των Πανελλαδικών.

Υποχρέωση της κοινωνίας μας και κυρίως όσων ασχολούνται με την Εκπαίδευση στη χώρα μας είναι η διεκδίκηση για ένα Εκπαιδευτικό σύστημα μοντέρνο, προσαρμοσμένο στη σημερινή πραγματικότητα, αδιάβλητο και κυρίως...ανταποδοτικό. Ένα Εκπαιδευτικό σύστημα που θα αξιολογεί και θα επιβραβεύει την προσπάθεια και την ευγενή άμιλλα.

Γιατί αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι τελικά η Αριστεία. Και η επικράτησή της απέναντι στη μετριότητα και την ισοπέδωση.